| Dawkowanie |
Dawki powinny być dobierane indywidualnie w zależności od metody znieczulenia, spodziewanego czasu trwania zabiegu chirurgicznego, metody uśpienia, spodziewanego czasu trwania mechanicznej wentylacji, możliwych interakcji z innymi lekami oraz stanu pacjenta. Podczas długich (ponad 1-godzinnych) znieczuleń z użyciem leków wziewnych, należy dostosować dawkowanie bromku rokuronium, podając mniejsze dawki podtrzymujące w dłuższych odstępach czasu lub zmniejszając szybkość podawania leku. Zabiegi chirurgiczne. Dorośli. Intubacja dotchawicza: 0,6 mg/kg mc., odpowiednie warunki do intubacji osiąga się w ciągu 60 s od podania leku; w stanach nagłych: 1 mg/kg mc., odpowiednie warunki do intubacji osiąga się w ciągu 60 s od podania leku, jeśli w stanach nagłych stosuje się dawkę 0,6 mg/kg mc. intubację pacjenta zaleca się po upływie 90 s. Jeżeli istnieje konieczność zastosowania większych dawek u poszczególnych pacjentów podczas zabiegów chirurgicznych, podaje się dawki początkowe do 2 mg/kg mc. bromku rokuronium, bez występowania działań niepożądanych dotyczących serca i naczyń. Stosowanie większych dawek bromku rokuronium skraca czas wystąpienia początku działania leku i wydłuża okres jego działania terapeutycznego. Zalecana dawka podtrzymująca to 0,15 mg/kg mc. Podczas długotrwałego znieczulenia wziewnego, dawkę bromku rokuronium należy zmniejszyć do 0,075-0,1 mg/kg mc. Dawki podtrzymujące należy stosować do czasu, gdy reakcja skurczowa na stymulację powraca do 25% wartości kontrolnej lub wystąpią 2 do 3 odpowiedzi na stymulację ciągiem 4 impulsów. Infuzja ciągła: zaleca się podanie początkowej dawki 0,6 mg/kg mc., a gdy blok nerwowo-mięśniowy zacznie ustępować, należy rozpocząć wlew dożylny; szybkość infuzji należy dobrać tak, aby wartość reakcji skurczowej na bodziec wynosiła 10% wartości kontrolnej lub by utrzymać 1 do 2 odpowiedzi na stymulację ciągiem 4 impulsów. Podczas znieczulenia dożylnego szybkość infuzji wymagana do utrzymania bloku nerwowo-mięśniowego na tym poziomie wynosi 0,3-0,6 mg/kg mc./h, a podczas znieczulenia wziewnego 0,3-0,4 mg/kg mc./h. Pacjentki w ciąży: u pacjentek poddawanych cesarskiemu cięciu zaleca się stosowanie jedynie dawki 0,6 mg/kg mc. Odwracanie bloku nerwowo-mięśniowego może być zahamowane lub niezadowalające u pacjentek leczonych solami magnezu z powodu zatrucia ciążowego, ponieważ sole magnezu nasilają blok nerwowo-mięśniowy - należy stosować mniejsze dawki bromku rokuronium i dobierać je w zależności od reakcji skurczowej na stymulację. Niemowlęta, dzieci i młodzież: dawki do intubacji podczas rutynowego znieczulenia oraz dawki podtrzymujące są podobne jak u dorosłych; u dzieci konieczne może być zwiększenie szybkości infuzji - zaleca się zastosować początkową szybkość infuzji taką samą jak u dorosłych, a następnie dobrać tak, by utrzymać reakcję skurczową na poziomie 10% wartości kontrolnej lub by utrzymać 1 do 2 odpowiedzi na stymulację ciągiem 4 impulsów, podczas zabiegu. Nie zaleca się stosowania bromku rokuronium w celu ułatwienia intubacji dotchawiczej podczas szybkiego wprowadzenia do znieczulenia. Pacjenci w podeszłym wieku, z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) dróg żółciowych i (lub) nerek: 0,6 mg/kg mc. do intubacji, dawka podtrzymująca 0,075-0,1 mg/kg/mc., przy metodzie ciągłego wlewu i.v. 0,3-0,4 mg/kg mc./h; u pacjentów z nadwagą i otyłych należy zmniejszyć dawkowanie, uwzględniając beztłuszczową masę ciała. Zabiegi wykonywane w oddziałach intensywnej opieki medyczne. Intubacja dotchawicza - stosuje się takie same opisane wyżej dawki. Mechaniczna wentylacja - zalecane jest stosowanie dawki początkowej 0,6 mg/kg mc., a gdy wartość reakcji skurczowej na bodziec powróci do 10% wartości początkowej lub wystąpią jedna do dwóch odpowiedzi na ciąg 4 impulsów należy rozpocząć ciągły wlew dożylny; zalecana początkowa szybkość wlewu do utrzymania bloku nerwowo-mięśniowego na poziomie 80 do 90% u dorosłych pacjentów wynosi od 0,3 do 0,6 mg/kg mc./godz. w 1. godzinie podawania; w ciągu następnych 6. do 12. godzin szybkość wlewu należy zmniejszyć zgodnie z indywidualnym zapotrzebowaniem pacjenta na lek, później indywidualne zapotrzebowanie pozostaje względnie stałe. Szczególne grupy pacjentów. Nie zaleca się stosowania bromku rokuronium w celu ułatwienia mechanicznej wentylacji w oddziałach intensywnej opieki medycznej u dzieci i pacjentów w podeszłym wieku ze względu na brak danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania. Sposób podania. Dożylnie w szybkim wstrzyknięciu lub w infuzji ciągłej. Bromek rokuronium można łączyć z 0,9% NaCl i 5% roztworem glukozy do infuzji. |
