Dawkowanie |
Doustnie. Dorośli. Moc leczniczej gumy do żucia powinna być dostosowana do stopnia uzależnienia pacjenta od nikotyny. Guma do żucia 2 mg. W przypadku łagodnego uzależnienia zalecana jest dawka 2 mg; początkowo 1 guma do żucia (2 mg nikotyny) co 1-2 h, w większości przypadków wystarczająca jest dawka 16-24 mg nikotyny (8-12 gum do żucia) dziennie. Maksymalna dzienna dawka w leczeniu mającym na celu rzucenie palenia wynosi 48 mg nikotyny (24 gumy do żucia). Guma do żucia 4 mg. W przypadku ciężkiego uzależnienia od nikotyny (wynik testu FTND /testu uzależnienia od nikotyny Fagerstroma/ ≥ 6 lub wypalanie ≥ 20 papierosów dziennie) lub w przypadku niepowodzenia leczenia za pomocą gumy o zawartości 2 mg nikotyny zaleca się stosowanie gumy do żucia zawierającej 4 mg nikotyny. Początkowo 1 guma do żucia (4 mg nikotyny) co 1-2 h; w większości przypadków wystarczająca jest dawka 32-48 mg nikotyny (8-12 gum leczniczych) dziennie. Maksymalna dzienna dawka w leczeniu mającym na celu rzucenie palenia wynosi 64 mg nikotyny (16 gum do żucia). Czas leczenia ma charakter indywidualny; zwykle trwa 3 miesiące. Po upływie tego czasu należy stopniowo zmniejszać liczbę zużywanych gum. Leczenie należy przerwać, gdy dzienna dawka została zredukowana do 2-4 mg nikotyny (guma do żucia 2 mg)/ 4-8 mg nikotyny (guma do żucia 4 mg); nie zaleca się regularnego stosowania gumy przez okres dłuższy niż 6 miesięcy (jeśli nie udało się rzucić palenia tytoniu po 6 miesiącach leczenia, zaleca się zasięgnięcie opinii lekarza). W pewnych przypadkach dłuższe leczenie może być jednak wymagane, by uniknąć nawrotu łaknienia tytoniu. Ograniczenie palenia tytoniu. Lek należy stosować w czasie pomiędzy wypalanymi papierosami w celu zmniejszenia łaknienia tytoniu i w ten sposób wydłużenia czasu bez palenia. Papierosy powinny być stopniowo zastępowane gumami leczniczymi z nikotyną. Jeśli w ciągu 6 miesięcy leczenia nie udało się ograniczyć liczby wypalanych papierosów o co najmniej 50%, należy zasięgnąć porady profesjonalisty. Należy podjąć próbę rzucenia palenia, kiedy tylko pojawi się motywacja ku temu, ale nie później niż 4 mies. od rozpoczęcia leczenia. W tym celu należy stopniowo zmniejszać liczbę stosowanych gum do żucia, leczniczych na przykład zmniejszając liczbę o jedną gumę co 2-5 dni. Jeżeli w ciągu 4 miesięcy od rozpoczęcia leczenia nie jest możliwa zdecydowana próba rzucenia palenia, należy skonsultować się z lekarzem specjalistą. Nie zaleca się stosowania gumy do żucia przez okres dłuższy niż 6 mies. Niektórzy byli palacze mogą wymagać dłuższego okresu leczenia, aby uniknąć powrotu do palenia. Niewykorzystane gumy należy zachować na wypadek nagłego pojawienia się głodu nikotynowego. Sposób podania (podanie na śluzówkę jamy ustnej): żuć powoli z przerwami przez około 30 min. Lek powinien być żuty aż do momentu, gdy pojawi się wyraźny smak lub/i uczucie lekkiego mrowienia (szczypania). Wówczas należy przerwać żucie i zatrzymać gumę w ustach między dziąsłem a policzkiem dopóki smak i/lub uczucie mrowienia znikną. Następnie należy wznowić powolne żucie i powtarzać opisane wyżej czynności. Podczas żucia gumy nie należy jeść ani pić. Napoje, które obniżają pH w ustach, np. kawa, soki owocowe lub napoje gazowane, mogą zmniejszyć absorpcję nikotyny z jamy ustnej. Aby uzyskać maksymalne wchłanianie nikotyny, należy zachować 15 min. przerwę pomiędzy spożyciem takiego napoju a zażyciem preparatu. |