| Dawkowanie |
Dożylnie, domięśniowo lub podskórnie. Dawka naloksonu i droga podania zależą od stanu pacjenta, rodzaju oraz ilości podanego opioidu. Zatrucie opioidami. Dorośli: dawka początkowa wynosi 400-2000 µg we wstrzyknięciu dożylnym, w razie potrzeby wstrzyknięcia powtarzać co 2-3 min, aż do powrotu świadomości i równego, świadomego oddechu. Jeżeli po podaniu 10 mg nie nastąpi nawet chwilowa poprawa czynności oddechowej i powrót świadomości, oznacza to, że przyczyną wystąpienia tych objawów prawdopodobnie nie jest przedawkowanie opioidów. Preparat można podawać również domięśniowo lub podskórnie; w stanach zagrożenia życia lek należy podawać dożylnie. Dzieci: zwykle 10 µg/kg mc. w jednorazowym wstrzyknięciu dożylnym; w razie potrzeby można podać dodatkową dawkę 100 µg/kg mc. Jeżeli nie można podać naloksonu dożylnie, lek stosować domięśniowo lub podskórnie w dawkach podzielonych. Wyprowadzanie ze znieczulenia wywołanego opioidami. Dorośli: zwykle 100-200 µg (tj. 1,5-3 µg/kg mc.) we wstrzyknięciu dożylnym. W niektórych przypadkach, zwłaszcza gdy zastosowano lek opioidowy o długim czasie działania może być konieczne podanie domięśniowo dodatkowej dawki naloksonu w ciągu 1-2 h. Lek można również podać we wlewie dożylnym (po rozcieńczeniu 5 ml preparatu w 500 ml 0,9% NaCl lub 5% r-ru glukozy). Dzieci: dożylnie 10 µg/kg mc.; w razie potrzeby można podać dodatkową dawkę 100 µg/kg mc. Jeżeli nie można podać naloksonu dożylnie, lek stosować domięśniowo lub podskórnie w dawkach podzielonych. Lek można również podać we wlewie dożylnym (po rozcieńczeniu 5 ml preparatu w 500 ml 0,9% NaCl lub 5% r-ru glukozy). Znoszenie depresji ośrodka oddechowego noworodków, spowodowanej podaniem rodzącej opioidowych leków przeciwbólowych podczas porodu. W przypadku bezdechu należy przed podaniem naloksonu upewnić się, że została zachowana drożność układu oddechowego. Noworodki: 10 µg/kg mc. dożylnie, domięśniowo lub podskórnie; w razie potrzeby dawkę można powtórzyć po 2-3 min. Można również podać 200 µg (tj. ok. 60 µg/kg mc.) w jednorazowym wstrzyknięciu domięśniowym. Różnicowe rozpoznawanie zatrucia opioidami. Podanie dożylne 0,5 µg/kg mc. umożliwia stwierdzenie, czy zahamowanie oddychania lub utrudnienie oddawania lub zatrzymanie moczu nie są spowodowane przez opioid. Następnie dawkę można stopniowo zwiększać, unikając zbyt dużych dawek. Duże dawki usuwają wszelkie działanie opioidu, z działaniem przeciwbólowym włącznie, a także powodują pobudzenie układu współczulnego i układu krążenia. |
