| Dawkowanie |
Doustnie. Dawka doustna walgancyklowiru 900 mg 2 razy na dobę jest terapeutycznie równoważna dawce dożylnej gancyklowiru 5 mg/kg mc. 2 razy na dobę. Leczenie cytomegalowirusowego (CMV) zapalenia siatkówki. Dorośli. Leczenie początkowe: u pacjentów z czynnym cytomegalowirusowym zapaleniem siatkówki - 900 mg (2 tabl.) 2 razy na dobę przez 21 dni; dłuższe leczenie początkowe może zwiększać ryzyko toksycznego działania na szpik kostny. Leczenie podtrzymujące: po leczeniu początkowym lub u pacjentów z nieaktywnym cytomegalowirusowym zapaleniem siatkówki - 900 mg (2 tabl.) raz na dobę. U pacjentów, u których nasili się zapalenie siatkówki, można powtórzyć leczenie początkowe, ale należy brać pod uwagę możliwość oporności wirusa na lek. Dzieci i młodzież. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności walgancyklowiru w leczeniu cytomegalowirusowego zapalenia siatkówki w tej grupie wiekowej. Zapobieganie chorobie wywołanej przez CMV po przeszczepieniu narządu miąższowego. Dorośli. Dla biorców przeszczepu nerki - 900 mg (2 tabl.) raz na dobę; stosowanie walgancyklowiru należy rozpocząć w ciągu 10 dni po przeszczepieniu i kontynuować do 100 dni od zabiegu; profilaktykę można kontynuować do 200 dni po przeszczepieniu. Dla pacjentów, którym przeszczepiono inny narząd miąższowy niż nerka - 900 mg (2 tabl.) raz na dobę; stosowanie walgancyklowiru należy rozpocząć w ciągu 10 dni po przeszczepieniu i kontynuować do 100 dni po transplantacji. Dzieci i młodzież. U pediatrycznych biorców narządu miąższowego (w wieku od urodzenia), z ryzykiem rozwoju cytomegalii, zalecaną dawkę walgancyklowiru podawaną raz na dobę ustala się na podstawie powierzchni ciała pacjenta (BSA) i klirensu kreatyniny wyliczonego ze wzoru Schwartza (ClkrS). Dawka dla dzieci i młodzieży (mg) = 7 x BSA x ClkrS. Szczegółowe wzory i wyliczenia - patrz ChPL. Dla dzieci, którym przeszczepiono nerkę, podawanie raz na dobę zalecanej dawki (7 x BSA x ClkrS) należy rozpocząć w ciągu 10 dni po przeszczepieniu i kontynuować leczenie do 200 dni od zabiegu. Dla dzieci, którym przeszczepiono narząd inny niż nerkę, podawanie raz na dobę zalecanej dawki (7 x BSA x ClkrS) należy rozpocząć w ciągu 10 dni po przeszczepieniu i kontynuować leczenie do 100 dni od zabiegu. Wszystkie obliczone dawki należy zaokrąglić do najbliższych 25 mg powyżej dawki możliwej do podania. Jeśli obliczona dawka jest większa niż 900 mg, należy podać maksymalną dawkę 900 mg. Preferowaną postacią leku jest roztwór doustny, gdyż umożliwia podawanie dawki obliczonej w wyżej opisany sposób, ale stosowanie walgancyklowiru w tabl. powl. jest możliwe, jeśli obliczone dawki mieszczą się w zakresie 10% dawek możliwych do podania w postaci dostępnych tabletek i pacjent jest w stanie połknąć tabletkę. Zaleca się regularne kontrolowanie stężenia kreatyniny we krwi, uwzględnienie zmian wzrostu pacjenta i jego masy ciała, i odpowiednie dostosowanie dawki w okresie profilaktycznego stosowania walgancyklowiru. Szczególne grupy pacjentów. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. Należy uważnie kontrolować stężenie kreatyniny w surowicy lub szacowany klirens kreatyniny. Dawkowanie dostosować do klirensu kreatyniny (Clkr) - Clkr ≥60 ml/min: dawka początkowa 900 mg 2 razy na dobę, dawka podtrzymująca i zapobiegawcza 900 mg raz na dobę; Clkr 40-59 ml/min: dawka początkowa 450 mg 2 razy na dobę, dawka podtrzymująca i zapobiegawcza 450 mg raz na dobę; Clkr 25-39 ml/min: dawka początkowa 450 mg raz na dobę, dawka podtrzymująca i zapobiegawcza 450 mg co 2 dni; Clkr 10-24 ml/min: dawka początkowa 450 mg co 2 dni, dawka podtrzymująca i zapobiegawcza 450 mg 2 razy w tyg.; Clkr <10 ml/min: stosowanie niezalecane. Pacjenci poddawani hemodializie: nie stosować. Dawkowanie u pediatrycznych biorców narządów miąższowych opiera się na ocenie czynności nerek, wzrostu i masy ciała. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz u pacjentów w podeszłym wieku. Ze względu na zmniejszanie się klirensu nerkowego z wiekiem, pacjentom w podeszłym wieku lek należy podawać ze szczególnym uwzględnieniem sprawności ich nerek. Zmiana leczenia z doustnego gancyklowiru na doustny walgancyklowir. Biodostępność gancyklowiru po podaniu pojedynczej dawki 900 mg walgancyklowiru wynosi około 60% w porównaniu z około 6% po podaniu doustnym 1000 mg gancyklowiru (w postaci kapsułek). Nadmierna ekspozycja na gancyklowir może wiązać się z zagrażającymi życiu reakcjami niepożądanymi, dlatego zaleca się ścisłe przestrzeganie ustalonego dawkowania podczas rozpoczynania leczenia, zmiany leczenia początkowego na podtrzymujące i podczas zmiany leczenia doustnego gancyklowirem na walgancyklowir. Gancyklowiru w kapsułkach nie można zastępować tabletkami z walgancyklowirem w stosunku 1:1. Pacjentów zmieniających gancyklowir w kapsułkach na walgancyklowir należy ostrzec przed ryzykiem przedawkowania, jeśli przyjmą większą niż zalecona liczbę tabletek walgancyklowiru. Sposób podania. Lek przyjmować podczas posiłków. Tabletek nie należy przełamywać ani kruszyć. Unikać bezpośredniego kontaktu skóry i błon śluzowych z uszkodzonymi lub pokruszonymi tabletkami (lek o potencjalnym działaniu teratogennym i rakotwórczym). Jeśli taki kontakt nastąpi, zanieczyszczone miejsce należy umyć dokładnie wodą i mydłem, przemyć dokładnie oczy jałową wodą lub, w razie jej braku, zwykłą wodą. U pacjentów pediatrycznych stosować właściwą dla wieku dziecka postać farmaceutyczną leku. |
