| Dawkowanie |
Wziewnie. Dorośli i dzieci ≥6 lat: zalecana dawka dla dorosłych i dzieci to jedna ampułka 2 razy na dobę przez 28 dni. Odstęp między dawkami powinien być jak najbardziej zbliżony do 12 h i nie krótszy niż 6 h. Po 28 dniach leczenia należy przerwać leczenie tobramycyną na kolejne 28 dni. Należy zachować 28-dniowy cykl leczenia na przemian z 28 dniami przerwy w przyjmowaniu leku. Dawka nie zależy od masy ciała pacjenta. Każdy pacjent powinien otrzymać 2 razy na dobę zawartość jednej ampułki leku (300 mg tobramycyny). Nie określono maksymalnej tolerowanej dawki dobowej tobramycyny. Kontrolowane badania kliniczne przeprowadzane przez 6 mies. z zastosowaniem podanego schematu dawkowania wykazały, że poprawa czynności płuc w porównaniu do wyników początkowych utrzymywała się również podczas 28-dniowej przerwy w leczeniu. Schemat dawkowania w tych badaniach obejmował 3 cykle (1 cykl = 28 dni + 28 dni). W każdym cyklu przez 28 dni podawano 300 mg tobramycyny 2 razy na dobę + leczenie standardowe, następnie przez kolejne 28 dni tylko leczenie standardowe. Nie przeprowadzono badań klinicznych u pacjentów <6 lat ani u pacjentów, u których przewidywana wartość FEV1 wynosi <25% lub >75% wartości należnej, a także u pacjentów skolonizowanych przez Burkholderia cepacia. Terapia powinna być rozpoczęta przez lekarza doświadczonego w leczeniu mukowiscydozy. Cykliczne stosowanie tobramycyny należy kontynuować tak długo, jak długo lekarz obserwuje kliniczne korzyści wynikające z włączenia tobramycyny do schematu leczenia. Jeśli nastąpi kliniczne pogorszenie się czynności płuc, należy rozważyć zastosowanie dodatkowego leczenia skierowanego przeciw Pseudomonas. Badania kliniczne wskazują, że wykrycie oporności drobnoustroju na lek metodami mikrobiologicznymi in vitro nie musi koniecznie wykluczać możliwych korzyści klinicznych. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania i skuteczności tobramycyny u dzieci <6 lat - stosowanie tobramycyny nie jest wskazane. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma wystarczających danych do sformułowania zaleceń dotyczących dostosowania dawki u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Nie przeprowadzono badań z udziałem pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Ponieważ tobramycyna nie jest metabolizowana, nie przypuszcza się, aby zaburzenie czynności wątroby miało wpływ na ekspozycję na tobramycynę. Brak wystarczających danych dotyczących stosowania tobramycyny u pacjentów po przeszczepieniu narządu. Sposób podania. Zawartość jednej ampułki należy przelać do nebulizatora i podawać wziewnie przez około 15 min za pomocą ręcznego nebulizatora wielokrotnego użytku PARI LC PLUS ze sprężarką, która po dołączeniu do nebulizatora zapewnia przepływ 4-6 l/min (lub) ciśnienie zwrotne 110-217 kPa. Tobramycynę należy wdychać w pozycji siedzącej lub stojącej, w trakcie normalnego oddychania przez ustnik nebulizatora. Zacisk zakładany na nos może pomóc pacjentowi w oddychaniu przez usta. Jednocześnie pacjent powinien kontynuować zalecenia fizjoterapii klatki piersiowej. Odpowiednie leki rozszerzające oskrzela należy stosować tak długo, jak jest to klinicznie niezbędne. Jeżeli stosuje się wiele metod i leków jednocześnie, to należy zachować następującą kolejność: lek rozszerzający oskrzela, fizjoterapia klatki piersiowej, inne leki podawane wziewnie i na końcu tobramycyna. |
